In elke natuurdocumantaire is te zien hoe bepaalde dieren hun prooi te pakken kunnen krijgen en hoe de potentiële slachtoffers zich daartegen kunnen verdedigen. En kameleon kan bijvoorbeeld met zijn lange kleverige tong een insect pakken zonder al te dicht in de buurt te komen. En een kameleon kan van kleur veranderen zodat prooi en vijand hem minder makkelijk kunnen zien.
De bombardeerkever heeft een heel bijzonder afweermechanisme: hij kan een gloeiend heet goedje op zijn aanvaller spuiten. Hiertoe mengt hij twee stoffen met elkaar die normaal gescheiden in zijn lijf zijn opgeslagen. Door een chemische reactie wordt het mengsel zo'n 100°C, zet uit, en spuit zo naar buiten. Kan zoiets vanzelf zijn ontstaan? De twee stoffen zijn op zich niet zo bijzonder; die komen wel bij meer kevers voor. Maar hoe is het mechanisme ontstaan dat de kever ze op commando kan mengen en naar buiten kan spuiten? (Een soort sproeit overigens niet; daar komt het als een soort schuim naar buiten. Men veronderstelt dat dat een primitievere soort bombardeerkever is.) Als het niet vanzelf kan zijn ontstaan, dan wijst het toch duidelijk op een ontwerper?
Maar dat levert tevens een probleem op. Want als een ontwerper dit heeft gemaakt, dan is die toch ook verantwoordelijk voor al het bloedvergieten in de dierenwereld? Hij heeft dan immers geregeld dat kameleons insecten eten en moeten voorkomen zelf opgegeten te worden. En dat tijgers andere dieren moeten doden om te overleven. En dat er allerlei ziektes zijn die mensen en dieren kunnen treffen. De ziektekiemen en het afweermechanisme hiertegen zijn dan immers ook niet vanzelf ontstaan, maar zo ontworpen. Hoe kan die ontwerper nu de liefdevolle God van de Bijbel zijn?
De fout die we maken is dat we denken dat de wereld van vandaag er precies zo uitziet als God haar in de zes scheppingsdagen gemaakt heeft. Dat is echter niet wat de Bijbel ons vertelt. Direct na de schepping mochten de dieren en mensen alleen planten eten (Genesis 1:29-30). God kon Zijn schepping met recht 'zeer goed' noemen (Genesis 1:31).
Helaas bleef dat niet zo. De mens zondigde tegen God door te eten van de verboden vrucht. Dit noemen we de zondeval. Hierdoor werd het hele planten- en dierenrijk vervloekt (Genesis 3:14 en 18). Het gevolg in het plantenrijk was dat er 'doornen en distels' op de aarde gingen groeien. Welke uitwerking de vloek op de dieren had, staat er niet direct bij, maar als we om ons heen kijken, is het duidelijk dat veel dieren niet langer uitsluitend plantaardig voedsel aten.
Maar wat moesten de dieren de dieren voor de zondeval met hun aanvals- en verdedigingswapens doen? Het is heel goed mogelijk dat sommige dieren die wapens helemaal niet hadden, of dat de wapens niet als zodanig werden gebruikt. De kameleon gebruikt zijn kleuren ook om een bepaalde emotie aan te geven. Misschien kreeg hij na de zondeval de mogelijkheid schutkleuren te gebruiken en kreeg hij toen pas zijn lange tong om insecten te vangen. De bomberdeerkever is waarschijnlijk door God genetisch aangepast om de op zich onschuldige stoffen als wapen te kunnen gebruiken. De tijger zou best al voor de zondeval scherpe tanden kunnen hebben gehad. Scherpe tanden komen namelijk niet alleen bij vleeseters voor. Panda's hebben bijvoorbeeld ook een gevaarlijk uitziend gebit, maar ze eten alleen maar bamboe. Bacteriën zijn niet altijd ziekteverwekkers. Er zitten bijvoorbeeld ook 'goede' bacteriën in onze darmen om te helpen bij de spijsvertering. Deze kunnen ook voor de zondeval al hebben bestaan. Sommige kunnen zich na de zondeval hebben ontwikkeld tot cellen met minder goede bedoelingen. Of God heeft ze als onderdeel van de vloek aangepast om ziektes te kunnen veroorzaken.
Kan de vloek ook weer ongedaan gemaakt worden, zodat alles weer wordt zoals net na de schepping? Ja, gelukkig wel. De Here Jezus heeft voor de zonden geleden en is erom gestorven. Wie gelooft dat al zijn/haar zonden om Jezus' wil vergeven zijn, mag straks op de nieuwe aarde wonen waar alles weer goed zal zijn.
We zien dus dat onze goede God de wereld zonder dood en verderf heeft geschapen. Die deden pas hun intrede nadat de mens ervoor koos God ongehoorzaam te zijn. Hierdoor is de aarde vervloekt waardoor sommige dieren op andere dieren gingen jagen. Gelukkig heeft God de wereld vervolgens niet aan haar lot overgelaten, maar mechanismen ontworpen om te kunnen overleven. Bovenal heeft Hij ervoor gezorgd dat de vloek ongedaan is gemaakt door de dood van Zijn Zoon, de Here Jezus. Wie zijn zonden aan Hem belijdt, wordt vergeven en mag straks op de nieuwe aarde wonen waar geen dood en pijn meer zal zijn.