Embryo

Bron: A Critique of the Theory of Evolution.

Vroeger dacht men dat embryo's hun hele evolutionaire afstamming volgden. Dit wordt ook wel de recapitulatietheorie genoemd. Bedenker Ernst Haeckel heeft zelfs tekeningen vervalst om om dit idee (en daarmee evolutie) te "bewijzen". Enkele maanden later toonde professor Rütimeyer al aan dat de tekeningen vals waren. Dat was in 1868, ruim 150 jaar geleden dus, en nog komen we Haeckels tekeningen soms in lesboeken tegen. De recapitulatietheorie is inmiddels achterhaald, maar toch menen veel biologen dat je aan de embryo's van mensen nog kunt zien dat ze van dieren afstammen. De reden hiervoor is de aanwezigheid van zwemvliezen, dooierzak, kieuwbogen of kieuwspleten (A1-A5 op het plaatje hierboven) en de staart.

Zwemvliezen

De tenen van amfibieën en zoogdieren lijken op elkaar, maar de ontwikkeling ervan is totaal verschillend. Bij amfibieën groeien de tenen uit bobbels naar buiten. Bij zoogdieren begint de voet als een soort plaat waar later het weefsel tussen de tenen uit verdwijnt. Hierdoor lijken de voeten in het begin op een soort zwemvliezen, maar zijn dat dus niet. Deze totaal verschillende mechanismen produceren hetzelfde resultaat, maar zij worden geproduceerd door verschillende genen. Blijkt hieruit een gemeenschappelijke voorouder of een gemeenschappelijk ontwerper?

Dooierzak

In een ei voorziet de dooier het jong van voedsel. Embyo's die in een baarmoeder groeien krijgen hun voedsel van hun moeder via de navelstreng, dus die hebben geen dooier nodig. Toch hebben ze een dooierzak. Is dat geen bewijs dat ze van dieren afstammen die eieren leggen?

In dat geval zou je de dooierzak moeten kunnen verwijderen. Maar als je dat doet, gaat het embryo dood. De dooierzak bevat namelijk helemaal geen dooier. Het is de plaats waar de eerste bloedcellen worden gevormd. Als volwassene produceert het dier de bloedcellen in het beenmerg. Maar daar is wel bloed voor nodig. Dit kip-of-ei-probleem heeft onze Schepper opgelost door bloedcellen buiten het lichaam aan te maken in een zakje wat we dooierzak hebben genoemd. Bij sommige dieren doet het ook dienst als eerste voedselvoorraad, dus helemaal onterecht is de naam "dooierzak" niet.

Kieuwspleten

Wat voor de dooierzak geldt, geldt ook voor de kieuwspleten. Zoals de naam al doet vermoeden, groeien bij vissen deze spleten uit tot kieuwen waarmee ze onder water kunnen ademen. Wanneer landdieren van vissen zouden afstammen, zou je verwachten dat de spleten de basis vormen tot hún ademhalingsorganen: de longen. Maar dat is niet zo; ze vormen onder andere hun keel en oren. Soms gaat er iets mis tijdens de ontwikkeling en wordt de baby geboren met een gaatje in de nek, nooit met een gaatje in de longen, borst of rug. Overigens bestaat het weefsel om die spleten niet alleen maar uit huid en vet ofzo. Het bevat ook structuren die je bij vissen aantreft. Anders hadden evolutiebiologen het waarschijnlijk ook niet zo zeer als bewijs voor gemeenschappelijke afstamming gezien. Maar de aanwezigheid hiervan is geen probleem voor het creatiemodel. Tenslotte is er wel enige overeenkomst in de anatomie van volwassen vissen en landdieren, dus is het niet verwonderlijk als je hier iets van terugziet in de embryonale ontwikkeling. Het kan dus evengoed gezien worden als bewijs voor een gemeenschappelijk Ontwerper.

Staart

Vaak wordt het feit dat menselijke embryo's een staart hebben als bewijs aangevoerd dat we toch echt van de apen afstammen. Veel biologen vinden echter dat dit helemaal geen staart is. (Zie bijvoorbeeld https://www.ehd.org/developmental-stages/stage16.php, bijna onderaan onder "SKELETAL SYSTEM".) Anderen denken dat het nodig is voor de ontwikkeling van spieren, ledematen en het zenuwstelsel.

En past zo'n embryonale staart wel zo goed bij het evolutiemodel? Als die staart nutteloos is, kost het nodeloos veel energie om 'm eerst te laten groeien en vervolgens weer te laten verdwijnen. Waarom is dat in de loop van honderdduizenden of zelf miljoenen jaren niet verdwenen? Natuurlijk, evolutie is gebaseerd op toeval; er zit geen leidende kracht of macht achter. Maar als je kijkt naar wat dit toeval allemaal voor elkaar zou moeten hebben gekregen, is het toch vreemd dat het de embryonale staart niet kan hebben laten verdwijnen. Ook evolutionair gezien lijkt het me dus logischer als die staart een functie heeft.